November 3, 2011
September 16, 2011
September 14, 2011
Сустрэча з Зянонам Пазьняком
Беларуская Нацыянальная Памяць 15 верасьня (чацьвер) запрашае на
сустрэчу са знакавай у беларускай гісторыі асобай, вядомым палітыкам -
Зянонам Пазьняком.
На сустрэчы адбудзецца прэзентацыя новых кніг сп. Пазьняка, якія можна
будзе набыць.
Сустрэча адбудзецца ў Collegium Civitas, aula A (Палац Культуры і
Навукі (PKiN), 12 паверх, pl. Defilad 1, Warszawa; уваход з боку
вуліцы Маршалкоўскай).
Пачатак а 18.00. Уваход вольны.
сустрэчу са знакавай у беларускай гісторыі асобай, вядомым палітыкам -
Зянонам Пазьняком.
На сустрэчы адбудзецца прэзентацыя новых кніг сп. Пазьняка, якія можна
будзе набыць.
Сустрэча адбудзецца ў Collegium Civitas, aula A (Палац Культуры і
Навукі (PKiN), 12 паверх, pl. Defilad 1, Warszawa; уваход з боку
вуліцы Маршалкоўскай).
Пачатак а 18.00. Уваход вольны.
July 23, 2011
Набывайце кнігу "Беларуская кухня. Моц смаку"
Сябры, запрашаем набываць кнігу "Беларуская кухня. Моц смаку" (Беласток: Ортдрук, 2010. — 228 с.: іл. Цвёрдая вокладка).
Кошт у Польшчы - 55 злотых.
Больш пра кнігу можна даведацца тут
Рэпартаж Радыё Рацыя з прэзэнтацыі кнігі ў Беластоку
Кошт у Польшчы - 55 злотых.
Больш пра кнігу можна даведацца тут
Рэпартаж Радыё Рацыя з прэзэнтацыі кнігі ў Беластоку
June 30, 2011
150 год з дня нараджэньня Магдалены Радзівіл
8 ліпеня 1861 г. нарадзілася княгіня Магдалена Радзівіл, якая вельмі шмат спрыяла Беларускаму Адраджэньню "нашаніўскага перыяду". Больш падрабязна пра гэтую выбітную постаць нацыянальнай гісторыі можна прачытаць па гэтай спасылцы.
Славутая княгіня пахаваная ў прадмесьці Фрыбургу ў Швайцарыі. Месца можна паглядзець на інтэрактыўнай мапе Беларускія кропкі ў Эўропе.
У бліжэйшы час сябры БНП збіраюцца наведаць магілу Магдалены Радзівіл. Жадаючыя прыняць удзел у акцыі памяці, калі ласка, скантактуйцеся з намі.
May 15, 2011
Велапрабег у гонар Булак-Балаховіча
Юрась Высоцкі, Варшава, Радыё Рацыя
13 кіламетраў па Варшаве на роварах у гонар генерала Булак-Балаховіча. Арганізацыя Беларуская Нацыянальная Памяць зладзіла роварны рэйд памяці беларускага ваеннага дзеяча.
Ініцыятарам велапрабегу выступіў старшыня Беларускай Нацыянальнай Памяці Анатоль Міхнавец.
- Пачнем тут ад помніка дэ Голя з цэнтру Варшавы і паедзем на тое месца, дзе ён загінуў. Вуліца Парыжская. Там была ягоная канспіратыўная кватэра і там Булак-Балаховіч загінуў у баю з немцамі 10 мая 1940 года. Мы наведаем тое месца, там ёсць памятная шыльда. А паздней мы плануем заехаць на Палонскія могілкі вайсковыя, дзе ёсць сімвалічная магіла генерала Булак-Балаховіча.
Нешматлікія ўдзельнікі рэйду пад бел-чырвона-белымі сцягамі, прымацаванымі да рамаў ровараў, распавялі чаму яны вырашылі паўдзельнічаць у акцыі.
- Я вельмі часта бяру ўдзел у беларускіх мерапрыемствах у Варшаве. Для мяне гэта нейкія маральныя вартасці. Люблю збірацца разам са сваімі роднымі людзьмі.
- Зацікавілася беларускай тэматыкай, хацела больш даведацца пра генерала Булак-Балаховіча.
Акцыя ўшанавання памяці беларускіх змагароў пройдзе і на Беласточчыне - гаворыць Анатоль Міхнавец.
- Гэтым рэйдам мы хочым гэтую памяць замацаваць, прапагандаваць, каб людзі далучаліся, каб ведалі. Братоў Булак-Балаховічаў было два: Станіслаў – старэйшы, а малодшы быў Язэп, якога забілі таксама – у Белавежскай пушчы агенты НКУС. 6 чэрвеня ўгодкі яго смерці. Таксама будзем рабіць такі рэйд – у мінулым годзе рабілі з Гайнаўкі да Белавежы, там ёсць яго магіла. Запрашаем таксама усіх далучыцца.
Булак-Балаховіч, асоба неадназначная і мае неадназначны лёс, які блага даследаваны. Але дакладна вядома тое, што ён быў таленавітым вайскоўцам і змагаўся за вольную Беларусь. У гэтым годзе – гэта 71-я ўгодкі са дня смерці беларускага генерала.
13 кіламетраў па Варшаве на роварах у гонар генерала Булак-Балаховіча. Арганізацыя Беларуская Нацыянальная Памяць зладзіла роварны рэйд памяці беларускага ваеннага дзеяча.
Ініцыятарам велапрабегу выступіў старшыня Беларускай Нацыянальнай Памяці Анатоль Міхнавец.
- Пачнем тут ад помніка дэ Голя з цэнтру Варшавы і паедзем на тое месца, дзе ён загінуў. Вуліца Парыжская. Там была ягоная канспіратыўная кватэра і там Булак-Балаховіч загінуў у баю з немцамі 10 мая 1940 года. Мы наведаем тое месца, там ёсць памятная шыльда. А паздней мы плануем заехаць на Палонскія могілкі вайсковыя, дзе ёсць сімвалічная магіла генерала Булак-Балаховіча.
Нешматлікія ўдзельнікі рэйду пад бел-чырвона-белымі сцягамі, прымацаванымі да рамаў ровараў, распавялі чаму яны вырашылі паўдзельнічаць у акцыі.
- Я вельмі часта бяру ўдзел у беларускіх мерапрыемствах у Варшаве. Для мяне гэта нейкія маральныя вартасці. Люблю збірацца разам са сваімі роднымі людзьмі.
- Зацікавілася беларускай тэматыкай, хацела больш даведацца пра генерала Булак-Балаховіча.
Акцыя ўшанавання памяці беларускіх змагароў пройдзе і на Беласточчыне - гаворыць Анатоль Міхнавец.
- Гэтым рэйдам мы хочым гэтую памяць замацаваць, прапагандаваць, каб людзі далучаліся, каб ведалі. Братоў Булак-Балаховічаў было два: Станіслаў – старэйшы, а малодшы быў Язэп, якога забілі таксама – у Белавежскай пушчы агенты НКУС. 6 чэрвеня ўгодкі яго смерці. Таксама будзем рабіць такі рэйд – у мінулым годзе рабілі з Гайнаўкі да Белавежы, там ёсць яго магіла. Запрашаем таксама усіх далучыцца.
Булак-Балаховіч, асоба неадназначная і мае неадназначны лёс, які блага даследаваны. Але дакладна вядома тое, што ён быў таленавітым вайскоўцам і змагаўся за вольную Беларусь. У гэтым годзе – гэта 71-я ўгодкі са дня смерці беларускага генерала.
May 10, 2011
Роварны рэйд памяці генэрала Булак-Балаховіча
10 траўня спаўняецца 71 год з дня сьмерці Булак-Балаховіча, - генэрала Беларускай Народнай Рэспублікі і Польскага войска.
Беларуская Нацыянальная Памяць ужо другі год запар арганізуе роварны рэйд памяці, які пройдзе па варшаўскіх месцах, зьвязаных зь імем генэрала.
Пачнецца а 12 гадзіне 14 траўня ад помніка Дэ Голя, далей праз мост Панятоўскага на правы бераг Віслы - на вуліцу Парыскую 27, месца сьмерці Булак-Балаховіча. Далейшы шлях павядзе на вайсковыя могілкі на Павонзках, месца сымбалічнага пахаваньня генэрала.
Працягласьць маршруту каля 13 км. Час разам з перапынкамі складзе каля 1,5 гадзіны.
Схема маршруту
Пачнецца а 12 гадзіне 14 траўня ад помніка Дэ Голя, далей праз мост Панятоўскага на правы бераг Віслы - на вуліцу Парыскую 27, месца сьмерці Булак-Балаховіча. Далейшы шлях павядзе на вайсковыя могілкі на Павонзках, месца сымбалічнага пахаваньня генэрала.
Працягласьць маршруту каля 13 км. Час разам з перапынкамі складзе каля 1,5 гадзіны.
Схема маршруту
May 8, 2011
May 4, 2011
Радаўніца 2011
3 траўня на Радаўніцу ў Варшаве, Кракаве, Янаве Падляскім беларусы Польшчы ўшанавалі памяць беларускіх дзеячаў.
Сябры БНП днямі адшукалі ў Янаве-Падляскім месца пахаваньня Сяргея Сарокі - грамадскага і праваслаўнага дзеяча, удзельніка заходнебеларускага культурна-асветнага руху ў міжваеннае дваццацігоддзе, рэдактара, выдаўца, публіцыста.
"Беларускія могілкі ў Варшаве". Пад такой назвай на Радыё "Рацыя" выйдзе рэпартаж ў праграме "Краязнаўчыя кропкі.
* * *
Кіраўнік БНП Анатоль Міхнавец выступіў у «Гарачым каментары» на тэлеканале БЕЛСАТ
April 25, 2011
8 гадавіна зь дня сьмерці Янкі Жамойціна.
April 24, 2011
April 6, 2011
Страйкбольная гульня памяці Якуба Харэўскага
Беларуская Нацыянальная Памяць запрашае на страйкбольную гульню, прысьвечаную памяці славутага беларускага партызана Якуба Харэўскага-Новіка і ўсіх ўдзельнікаў збройнай барацьбы за вызваленьне Беларусі.
Гульня адбудзецца 9 красавіка недалёка ад Варшавы. Перад пачаткам кожны атрымае свой камплект рыштунку. Будзе таксама праведзены інструктаж адмыслоўцамі з каманды "Чорны кот".
Кошт удзелу – 30 злотых. Колькасьць месцаў абмежаваная. Просім жадаючых кантактаваць праз e-mail БНП.
Гульня адбудзецца 9 красавіка недалёка ад Варшавы. Перад пачаткам кожны атрымае свой камплект рыштунку. Будзе таксама праведзены інструктаж адмыслоўцамі з каманды "Чорны кот".
Кошт удзелу – 30 злотых. Колькасьць месцаў абмежаваная. Просім жадаючых кантактаваць праз e-mail БНП.
March 22, 2011
Магіла Каліноўскага - гара Гедыміна
22 сакавіка - дзень сьмерці К.Каліноўскага, які за кіраўніцтва нацыянальна-вызвольным паўстаньнем быў забіты на Лукішскім пляцы ў Вільні.
Вечная памяць Герою!
Сяргей Дубавец
Крыніца: газэта "Свабода"
Вечная памяць Герою!
Сяргей Дубавец
Крыніца: газэта "Свабода"
У п’есе Ўладзіміра Караткевіча “Кастусь Каліноўскі” галоўны герой кажа генерал-губернатару Мураўёву крылатыя словы: “Кожны раз чалавецтва бліжэй да шчасця на вышыню нашых магіл”. Караткевіч ведаў, што Каліноўскі пахаваны на гары Гедыміна ў Вільні. Сапраўды, большае вышыні для магілы ў нашых краях не прыдумаеш. Але дакладнага месца пахавання славутага паўстанца Караткевіч не знайшоў. І сёння на магіле героя няма ані знаку. Між тым, яшчэ да мінулай вайны гэтае месца прыцягвала да сябе паломнікаў, тут стаяў помнік, былі абсталяваныя сцяжыны для шпацыру і нават фантанчык з пітной вадой...
На здымку: Славутая гара, славутая магіла... Вільня, 30 студзеня 2008 году. Фота газеты “Свабода”.
А пачалася гэтая гісторыя ўзімку 1864 году. 26-гадовы кіраўнік паўстання за незалежнасць Кастусь Каліноўскі быў схоплены расійскімі вайскоўцамі на канспіратыўнай кватэры на вуліцы Святога Яна ў тагачаснай сталіцы нашага краю Вільні. Адсюль яго пераправілі ў Дамініканскія муры – у кляштар, які быў пераабсталяваны пад турму. Экзекуцыя адбылася на Лукішскай плошчы 10 сакавіка. Шыбеніца, на якой павесілі героя, стаяла паміж будынкамі ўчорашняга КГБ (сёння тут музей генацыду) і Кансерваторыі.
Пасля экзекуцыі цела героя перавезлі па праспекце – тады Юраўскім, а сёння Гедыміна – проста на Замкавую гару. Там тады стаяў расійскі гарнізон. Паколькі месцы пахавання забітых паўстанцаў адразу ж ператвараліся ў месцы паломніцтва, было вырашана пахаваць героя на тэрыторыі гарнізону. Больш за тое, на месцы магілы была абсталяваная пляцоўка для гульні ў крыкет. Так доўжылася да пачатку першай сусветнай вайны, калі расійскі гарнізон пакінуў Вільню.
У 1915 годзе віленскія археолагі зрабілі раскопкі магілы, апісалі яе і дакументальна пацвердзілі факт пахавання ў ёй пятнаццаці паўстанцаў. Целы апазнавалі па вопратцы, у справаздачы, між іншым, згадваюцца “макасіны Каліноўскага”. А ў 1921 годзе на магіле быў зроблены мемарыял. Ён складаўся з вялікага драўлянага крыжа працы віленскага архітэктара Антона Вівульскага і мармуровай шыльды з імёнамі ўсіх пахаваных.
У 1940 годзе, пасля таго, як Сталін перадаў Вільню Літве, крыж быў спалены, а шыльда знікла без следу.
З тых часоў колішняя “пляцоўка для крыкету” ператварылася ў звычайную, парослую травой пустку. На самай вяршыні Замкавай гары сярод пакручастых рэльефаў яна такая роўная адна, таму адшукаць яе нескладана. Калі б вам давялося падымацца на гару на фунікулёры, дык вы і выйшлі б акурат да гэтай пляцоўкі.
Не выклікае сумневаў, што на месцы пахавання павінен быць хоць нейкі знак. Інакш паспалітым беларусам, што прыязджаюць у Вільню, знайсці і наведаць апошні прыстанак свайго нацыянальнага героя немагчыма. Праблема ў тым, што гара Гедыміна – галоўны сімвал літоўскай дзяржаўнасці. І літоўцы, натуральна, хацелі б захаваць гэты сімвал “чыстым” – без дадатковых асацыяцый. Таму звароты інтэлігенцыі або самадзейных суполак тут выніку не дадуць. Ініцыяваць устаноўку мемарыяльнага знаку на магіле Кастуся Каліноўскага можа і павінна беларуская дзяржава. Апроч усяго іншага, такія захады сталі б пазітыўнай справай у беларуска-літоўскіх міждзяржаўных дачыненнях.
Каліноўскі – герой нумар адзін нашага нацыянальнага эпасу.
Яму, як нікому іншаму, прысвечана вялікае мноства твораў літаратуры і мастацтва. Чаму? Бо ён, як ніхто іншы, аб’ядноўвае беларусаў самых розных, у тым ліку і супрацьлеглых, груп і поглядаў. Аб’яднаўчы патэнцыял гэтага імя і гэтага міфа ўнікальны.
Ды й літоўцам, па вялікім рахунку, не выгадна, каб сітуацыя заставалася такой, як ёсць. Бо калі магіла паўстанцаў ніяк не пазначаная, тады ўся Замкавая гара становіцца ў вачах беларусаў адной вялікай магілай Каліноўскага – як курган на месцы пахавання героя.
А пачалася гэтая гісторыя ўзімку 1864 году. 26-гадовы кіраўнік паўстання за незалежнасць Кастусь Каліноўскі быў схоплены расійскімі вайскоўцамі на канспіратыўнай кватэры на вуліцы Святога Яна ў тагачаснай сталіцы нашага краю Вільні. Адсюль яго пераправілі ў Дамініканскія муры – у кляштар, які быў пераабсталяваны пад турму. Экзекуцыя адбылася на Лукішскай плошчы 10 сакавіка. Шыбеніца, на якой павесілі героя, стаяла паміж будынкамі ўчорашняга КГБ (сёння тут музей генацыду) і Кансерваторыі.
Пасля экзекуцыі цела героя перавезлі па праспекце – тады Юраўскім, а сёння Гедыміна – проста на Замкавую гару. Там тады стаяў расійскі гарнізон. Паколькі месцы пахавання забітых паўстанцаў адразу ж ператвараліся ў месцы паломніцтва, было вырашана пахаваць героя на тэрыторыі гарнізону. Больш за тое, на месцы магілы была абсталяваная пляцоўка для гульні ў крыкет. Так доўжылася да пачатку першай сусветнай вайны, калі расійскі гарнізон пакінуў Вільню.
У 1915 годзе віленскія археолагі зрабілі раскопкі магілы, апісалі яе і дакументальна пацвердзілі факт пахавання ў ёй пятнаццаці паўстанцаў. Целы апазнавалі па вопратцы, у справаздачы, між іншым, згадваюцца “макасіны Каліноўскага”. А ў 1921 годзе на магіле быў зроблены мемарыял. Ён складаўся з вялікага драўлянага крыжа працы віленскага архітэктара Антона Вівульскага і мармуровай шыльды з імёнамі ўсіх пахаваных.
У 1940 годзе, пасля таго, як Сталін перадаў Вільню Літве, крыж быў спалены, а шыльда знікла без следу.
З тых часоў колішняя “пляцоўка для крыкету” ператварылася ў звычайную, парослую травой пустку. На самай вяршыні Замкавай гары сярод пакручастых рэльефаў яна такая роўная адна, таму адшукаць яе нескладана. Калі б вам давялося падымацца на гару на фунікулёры, дык вы і выйшлі б акурат да гэтай пляцоўкі.
Не выклікае сумневаў, што на месцы пахавання павінен быць хоць нейкі знак. Інакш паспалітым беларусам, што прыязджаюць у Вільню, знайсці і наведаць апошні прыстанак свайго нацыянальнага героя немагчыма. Праблема ў тым, што гара Гедыміна – галоўны сімвал літоўскай дзяржаўнасці. І літоўцы, натуральна, хацелі б захаваць гэты сімвал “чыстым” – без дадатковых асацыяцый. Таму звароты інтэлігенцыі або самадзейных суполак тут выніку не дадуць. Ініцыяваць устаноўку мемарыяльнага знаку на магіле Кастуся Каліноўскага можа і павінна беларуская дзяржава. Апроч усяго іншага, такія захады сталі б пазітыўнай справай у беларуска-літоўскіх міждзяржаўных дачыненнях.
Каліноўскі – герой нумар адзін нашага нацыянальнага эпасу.
Яму, як нікому іншаму, прысвечана вялікае мноства твораў літаратуры і мастацтва. Чаму? Бо ён, як ніхто іншы, аб’ядноўвае беларусаў самых розных, у тым ліку і супрацьлеглых, груп і поглядаў. Аб’яднаўчы патэнцыял гэтага імя і гэтага міфа ўнікальны.
Ды й літоўцам, па вялікім рахунку, не выгадна, каб сітуацыя заставалася такой, як ёсць. Бо калі магіла паўстанцаў ніяк не пазначаная, тады ўся Замкавая гара становіцца ў вачах беларусаў адной вялікай магілай Каліноўскага – як курган на месцы пахавання героя.
На здымках: Помнік на магіле паўстанцаў, які Ян Булгак сфатаграфаваў у 1930 годзе, і сённяшні выгляд гэтага месца. Вільня, 30 студзеня 2008 году. Фота газеты “Свабода”.
March 21, 2011
March 6, 2011
February 27, 2011
Лыжны прабег у гонар Каліноўскага
26 лютага сябры Беларускай Нацыянальнай Памяці правялі лыжны рэйд у гонар Канстанціна Каліноўскага. Другі год запар удзельнікі праехалі на лыжах ад Баброўнікаў да Мастаўлянаў.
Перад пачаткам акцыі завіталі на Радыё "Рацыя" у Беластоку, дзе былі гасьцінна прынятыя супрацоўнікамі гэтай радыёстанцыі. Прыйшоў прывітаць удзельнікаў прабегу і вядомы гісторык Алег Латышонак, які запрасіў наведаць сядзібу Беларускага Гістарычнага Таварыства. Там кожны атрымаў у падарунак кнігу Янкі Запрудніка "Дванаццатка", а БНП у сваю бібліятэку атрымала падшыўку часопіса "Беларускі гістарычны зборнік".
Далей быў выезд у Баброўнікі і рэйд на лыжах. Праз 7 км нас ужо сустракалі Мастаўляны. Там нас чакала сумная вестка. Пэўны час таму памёр наш сябра, беларускі патрыёт сп. Уладзімер Зарэцкі. Сын памерлага разам з намі наведаў магілу сп.Уладзімера, дзе ўсе ўшанавалі яго памяць хвілінай маўчаньня і малітвай па хрысьціянскаму звычаю.
Канчатковай кропкай рэйду было месца былой сядзібы Каліноўскіх, дзе каля яе кутнага камяня адбыўся невялікі імправізаваны мітынг.
На зваротным шляху ў Беласток наш аўтобус з высока ўзьнятым бел-чырвона-белым сьцягам праехаў уздоўж памежнай чаргі беларускіх грузавікоў. Кіроўцы радасна віталі нас усмешкамі на тварах, воклічамі і гудкамі сваіх самаходаў.
Сябры, запрашаем у наступным годзе прыняць чынны ўдзел у лыжным рэйдзе ў гонар К.Каліноўскага. Памяць пра герояў павінна жыць вечна!
Жыве Беларусь!
February 22, 2011
Лыжны рэйд у гонар Кастуся Каліноўскага
2 лютага 2011 г. – 173-я ўгодкі з дня народзінаў кіраўніка паўстаньня 1863 году ў Беларусі.
Лыжным рэйдам мы хочам ушанаваць памяць Каліноўскага і наведаць мясьціны,
дзе нарадзіўся славуты "Яська-гаспадар з-пад Вільні".
Збор удзельнікаў 26 лютага а 10.30 каля сядзібы Радыё Рацыя (вул. Цепла 1, Беласток)
February 9, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)